Puur natuur....heb ik de 7 uur wandeling gedaan?

Gisteren eindigde ik met de opmerking dat ik mogelijk een 7 uur durende wandeling zou gaan ondernemen vandaag. De mensen die me een beetje kennen weten, ik ben niet echt een recreatieve "lopen om het lopen" wandelaar en moet een doel hebben om er lekker op uit te gaan. In een stad wandelen kan ik wel zeker, natuurwandelingen doe ik zelden.

Maar goed, eerst maar eens ontbijten en dan richting de Rewe. Voor een dorp met ongeveer 11.500 inwoners vind ik de supermarkt best groot.

Vervolgens in de bus naar het S bahn station. Ik lees op het nieuwsbord in de bus dat er gisteren een persoon in een gestolen Seat een hotel heeft geramd in Hallbergmoos. Hoezo rustiek dorp haha.

Dan door naar Starnbergersee. Als jong jochie ben ik daar ooit een keer geweest met de hele familie. Toen hebben we een bootje gehuurd en zijn we het water op gegaan. Met 1x overstappen sta ik na ongeveer 1.5 uur aan het meer(zee=meer in Duits, I know, onduidelijk) zo'n 30km ten zuidwesten van München. En dan is dit wat je ziet als je uitstapt:

Een stralende dag zorgt ervoor dat je een magistraal uitzicht hebt over het meer. De bomen aan weerszijden geven het geheel een nog mooier beeld en als kers op de taart kan je in de verte de schaduwen van de Alpen zien. 

Dit adembenemende geheel zorgt er abrupt voor dat je tot rust komt. Stress verlaat voor even je lichaam en met goede muziek op de koptelefoon is het genieten geblazen. 

Eerst loop ik een stukje langs de promenade. Het is verleidelijk een bootje te huren maar ik spaar m'n geld toch liever uit. Met zulk zonnig weer verbrand deze kantoormedewerker binnen de kortste keren.

In plaats daarvan loop ik een stukje weg van de promenade en kom ik in een parkje uit. Er zijn hier wel wat andere badgasten maar al snel vind ik een rustig plekje in de schaduw. Boekje lezen en lunchen met uitzicht it is. Helaas geen zwembroek meegenomen want het water ziet er als waterrat die ik ben heel verleidelijk uit.

Na de lunch besluit ik door te lopen. Het oorspronkelijke idee van de 7 uur wandeling heb ik ondertussen maar laten varen(pun intended) en het idee een rondje langs het complete meer te doen is ronduit onmogelijk nog redelijkerwijs uit te voeren. In plaats daarvan besluit ik richting Pöcking te lopen, de eerstvolgende stop op de S-Bahn. Mogelijk loop ik nog door naar Tutzing omdat daar mijn S-Bahn lijn start.

Onderweg loop ik eerst nog veilig over de stoep en langs een paar juweeltjes van huizen. De Starnberger heeft het niet slecht kunnen we stellen

Vervolgens wordt de stoep een grindpad en ik vraag me steeds meer af of het wel de bedoeling is dat ik hier loop. De weg naast me wordt een 60km weg en dat spreekt me ook niet echt aan. Maar voor me loopt een vrouw en die loopt gewoon door dus ik durf het dan ook nog wel aan.

Opeens is mevrouw verdwenen en als ik op hetzelfde punt kom zie ik waarom. Er loopt een paadje naar het meer, waar aangekomen ik weg van de massa heerlijk kan zitten. Om me heen een paar anderen die de privacy gebruiken om de nudist uit te hangen. Ik zorg dat ik, omdat ik wel gekleed ben, afgelegen en uit het zicht ga zitten zodat ze geen last van me hebben. 

Het uitzicht is ook hier fenomenaal en ik pak al snel mijn boek weer uit de rugzak(blij dat ik een 2e heb meegenomen want gaat opeens hard). Opeens zie ik een nieuw fenomeen voor me verschijnen. Ik zag al een tijdje een eenzame supper midden op het meer en als hij vlak bij mij weer aan wal komt zie ik dat meneer ervoor gekozen heeft om in Adamskostuum te gaan suppen. Ik ben niet preuts maar in vol ornaat op de supplank midden op een meer zou ik toch niet snel voor kiezen hahaha.

Ondertussen kom ik steeds dichterbij m'n nieuwe plan. Kijken wat er in de bocht aan het einde van het meer zit. Achteraf bleek ook dit niet haalbaar maar in ieder geval worden de Alpen steeds duidelijker zichtbaar.

Via het bijna privé strand kom ik snel bij een nieuwe strandtent, waar ik me heel erg moet inhouden om niet een Schnitzel mit Pommes te bestellen. Maar ik heb al geluncht dus besluit het niet te doen.

Uit het niets loop ik een heus park in, wat de locatie van de strandtent wat meer logisch maakt. Hier meer locals en meer drukte maar ook dat heeft zo z'n charme. Om me heen zie ik gezinnen, stelletjes, solisten, allen genieten van de natuur en temperatuur. Het feit dat ik zon met schaduw kan afwisselen zorgt ervoor dat ik niet aan het verbranden ben dat is een extra pluspunt.

Dan kom ik bij Schloss Possenhofen. Dit slot is bekend geworden omdat Keizerin Elisabeth van Oostenrijk hier is opgegroeid. Zij is bekend geworden als Sissi en een deel van de Sissi films is hier opgenomen. Meerdere torens en een muur wijzen op een grotere omheining die gestaan moet hebben op de plek waar nu dus het park is. De natuur heeft het hier overgenomen van de mens.

Dan besluit ik dat het mooi is geweest en loop ik naar Pöcking S-Bahn. Hier ben ik blij dat ik niet voor de 7 uur trekking ben gegaan want ik moet een klein stuk omhoog en meteen voel ik het aan m'n benen. München ligt al op 520 meter hoogte en hoe verder je naar het zuiden richting de Alpen gaat hoe hoger je komt. Hier loop ik nog tegen het Keizerin Elisabeth museum aan dat naast de S-Bahn ligt.

Onderweg terug met de S-Bahn bedenk ik me dat ik nog moet eten. Omdat ik toch met de S-Bahn moet overstappen, stap ik uit bij Marienplatz en besluit on the go nog het Neues Rathaus te bezoeken. Gisteren al over gesproken en uitgelegd dat het een fantastisch klokkenspel heeft. Helaas is dit fenomeen alleen om 11 en 12 uur en is het al bijna 16 uur als ik er ben.

Wel nog kort naar binnen gelopen in wat dus het Gemeentehuis van München is. Je kan ook nog helemaal naar de top om van het uitzicht over de stad te genieten maar dan betaal je €6 voor een kwartiertje plus ik begin van al het lopen toch wel weer trek te krijgen dus besluit het voor gezien te houden. Even lekker eten en op tijd naar de Airbnb terug.

Morgen is de dag waar het me grotendeels om te doen is dat ik hier in Beieren ben. Morgen treed ik in de voetsporen van de 101 Airborne Division uit Band of Brothers(één van mijn favoriete series) en ga ik naar Berchtesgaden, waar in de 2e Wereldoorlog hooggeplaatste Nazi's een onderkomen hadden. Ook Adolf Hitler had hier een huis, de Berghof. Natuurlijk vind je hier ook het Adelaarsnest, wat allang op mijn bucketlist staat.

Welterusten voor nu en tot de volgende.