Adelaarsnest van de bucketlist afstrepen

Vandaag is het dan zover, mijn langste reisdag tot nu toe(als je de reis vanuit Nederland niet meerekent). Vandaag ga ik naar Berchtesgaden, tegen de grens met Oostenrijk aan. Salzburg is letterlijk om de hoek.

Doordat ik gebruik kan maken van het €9 ticket kan ik tot de voet van de berg komen zonder extra kosten te maken. Echter hebben meerdere het idee om de trein richting Salzburg te nemen en de trein zit dan ook volgepakt. Ik hoopte lekker naar buiten te kunnen kijken en te kunnen genieten van de Beierse vergezichten maar zit nu met een filmpje op de grond. We maken er maar het beste van!

In Freilassing moet ik overstappen op de S-Bahn naar Berchtesgaden. Die gaat 1x per uur en gelukkig wacht deze op ons want de trein had uiteindelijk vertraging. Nu wel een zitplek en meteen kan ik genieten van een fantastisch uitzicht.

Aangekomen in Berchtesgaden stap ik in de regionale bus die me binnen 10 minuten bij het punt brengt waar je tour naar Kehlsteinhaus begint. Ik zeg Kehlsteinhaus want eigenlijk is Adelaarsnest(Eagles Nest) vooral buiten Duitsland een begrip. In 1938 gaf een Franse ambassadeur het Kehlsteinhaus de (bij)naam Eagles Nest. De Nazi's noemden het ook vaak het D-House(D voor Diplomatiek)

Vanuit hier heb ik twee opties, lopend naar boven een duur retourtje met de bus. Met m'n grote mond ging ik wel even lopen. Dat ik een slechte conditie heb en ook nog eens een Flat earth persoon ben(dit is natuurlijk een grap want Nederland is zo plat als een dubbeltje hehe) neem ik voor lief. Meteen loop ik verkeerd en na 20 minuten voel ik m'n benen al branden. Rechtsomkeert en we gaan voor de afzetterij. Nog eens 20 minuten later zitten we in de bus naar boven.

De weg naar Kehlsteinhaus is afgesloten voor verkeer dus alleen de shuttlebus rijdt er. De bussen zijn speciaal gemodereerd voor de klim, die aardig steil is. Ennnn, omdat je elkaar maar op één punt kan passeren op de berg rijden de bussen met een strak schema. Halverwege stoppen de afdalende bussen om de stijgende bussen te laten passeren.

Een eenbaansweg, geen tegenliggers, je rijdt dit stuk vaker. Voor de buschauffeur reden het gaspedaal goed in te trappen. Fijn als je dan naar beneden kijkt haha. Maar goed, ik ben wat dat betreft niet bang uitgevallen en vergaap me vooral aan het alsmaar mooier wordende uitzicht.

Aangekomen bij het afzetpunt heb je weer twee opties. Door de 124 meter lange tunnel naar de lift die je naar boven brengt is optie 1. Optie 2 is een hike van 20 minuten naar boven. Ik kies voor optie 1.

In de lift mag je geen foto's maken dus heb alleen een foto van de lift van buitenaf. Heb wel geprobeerd een foto te nemen maar stiekem een goede foto nemen in een volle lift is lastiger dan je denkt.

Vervolgens loop ik naar buiten en val zelfs ik even stil. Even geen woorden, vooral genieten

Het Kehlsteinhaus zelf is nu vooral toeristisch uitgebuit. In de 30-er jaren is het gebouwd als prestige project. Op 1634 meter hoogte een theehuis bouwen, de weg ernaartoe uit steen hakken, een lift in een berg, prestige tot en met. 

Martin Bormann, persoonlijk assistent van Hitler, was verantwoordelijk voor dit immense project. Hij en meerdere andere Nazi kopstukken hebben een huis in Berchtesgaden gehad. Het gerucht ging dat de Nazi kopstukken zich samen met de SS zouden terugtrekken op de Obersalzberg ten tijde van het einde van de oorlog. Om die reden zijn meerdere legereenheden uitgerukt naar Berchtesgaden. Ondermeer de 101st Airborne. Hier is een aflevering aan gespendeerd in de serie Band of Brothers.

Uiteindelijk is het zover natuurlijk niet gekomen en heeft Hitler zelfmoord gepleegd in de Führerbunker in Berlijn(of, volgens sommigen, is hij ontsnapt via de Canarische Eilanden naar Argentinië, waar hij in 1962 is overleden).

Martin Bormann werd bij verstek in 1946 tijdens de Nuremberg Processen ter dood veroordeeld. In 1973 hebben ze zijn lichaam gevonden nadat eerder een gepensioneerde postbode al eerder had aangegeven dat hij van de Russen twee lichamen moest begraven. Het bleek dat Bormann met één van de ontsnappingsgroepen, die vanuit de Führerbunker naar Noord-Duitsland wilde vluchten, is meegegaan. Tijdens de vlucht, waarbij ze het metronetwerk gebruikten is zijn groep uit elkaar gevallen en heeft hij naar het schijnt zelfmoord gepleegd. 

Maar goed, tot zover Martin Bormann. Zelf geniet ik nog even van het uitzicht met een lekker stukje Käsekuchen en ga ik nog kort naar binnen bij Kehlsteinhaus. Zoals gezegd is het daar vooral druk en toeristisch, maar er hangen toch een paar informatieborden.

Het is dan weer tijd naar beneden te gaan. Deze keer loop ik, wat het meer dan waard is te doen. Aangekomen bij Berchtesgaden hbf blijkt de S-Bahn die dus 1x per uur gaat uit te vallen. Uurtje wachten dus en dan maken we maar gebruik van de plaatselijke cuisine(lees Burger King)

Volgepakte S-Bahn en trein later ben ik na 21.00 pas weer terug in de Airbnb. Tijd om nog even te ontspannen en na een lange dag lekker te gaan slapen. Ben meer dan 12 uur onderweg geweest dus daar zijn we ook wel aan toe.